به گزارش روابط عمومی فدراسیون کشتی، علی رضا رضایی با بیان این مطلب افزود: در واقع برگزاری جام باشگاه های جهان در دو رشته  آزاد و فرنگی برای  سازمان مدیریت کشتی ایران حدود پنج در صد از عایدی کل خانواده کشتی(پنج درصد از حدود ده میلیارد تومان) ، هزینه داشته ، اما در مقابل برای خانواده کشتی ایران،  بیش از  ده میلیارد تومان عایدی داشته است.

وی ادامه داد: نکته مهم این است که این عایدی بدون هیچ گونه هزینه مالی برای  مدیریت کشتی کشور(که خود درگیر ده ها برنامه داخلی و خارجی می باشد), مستقیماً از طرف بنگاههای اقتصادی به کشتی گیران ، مربیان، و کادرهای مدیریتی مربوطه پرداخت میشود.

دارنده مدال نقره المپیک تصریح کرد: این موضوع از این بابت اهمیتی مضاعف دارد که بدانیم اگر بهانه ای بنام جام باشگاه های جهان وجود نداشت، حتی یک ریال از حداقل ده  میلیارد تومان ذکر شده نیز به کشتی تزریق نمیشد. زیرا  برای بنگاههای اقتصادی دلیلی برای هزینه کردن و پاداش دادن به مربیان و کشتی گیران و کادر های مدیریتی ذیربط وجود ندارد. یعنی نه پولی به قهرمانان و مربیان ما میرسید و نه مبلغی برای برگزاری مسابقات ، کمک حال فدراسیون کشتی بود.

رضایی تاکید کرد:این موضوع جدای از کارکردهای دیپلماسی و تعاملی لیگ جهانی کشتی بعنوان  یک حرکت نوین در کشتی دنیا است،  که توسط کشتی ایران در سطح بین المللی اغاز گشته،  و بتدریج ، با تکرار و جا افتادن آن، جریان جدیدی را در جهان کشتی بهمراه خواهد داشت.

رضایی گفت: کل هزینه های  برگزاری دو مرحله رقابتهای داخلی باشگاههای کشتی کشور و جام باشگاه های کشتی آزاد و فرنگی جهان،  با در نظر گرفتن جوایز ارزی پرداختی ، از سوی فدراسیون و اسپانسرهای ذیربط این مسابقات،  پرداخت شده است. و نکته قابل توجه اینکه، هفتاد در صد جوائز ارزی(حدود پانصد میلیون تومان ازهفتصد و بیست میلیون تومان ) تیم های برتر در دو رشته کشتی آزاد و فرنگی نیز به کشتی گیران و مربیان داخلی می‌رسد، یعنی به کشتی گیران و مربیان و کادرهای مدیریتی ایرانی تعلق می گیرد.

وی در خصوص بیان برخی موضوعات در مورد اینکه مبالغی  که بخشی از آن بالطبع صرف هزینه های جاری مانند بلیط برخی تیم های خارجی ، اسکان و تغذیه  تیم های خارجی و یا برگزاری مسابقات در بالاترین استانداردهای جهانی در کشتی می شود و یا  برای جوایز  ارزی تیم های برتر پرداخت می گردد را می توان مستقیما به کشتی گیران و مربیان ملی پرداخت کرد، گفت: این بدیهی است که بنگاههای اقتصادی  هیچگاه حاضر نیستند  بی دلیل هزینه هایی را آنهم در حد و اندازه بیش از ده میلیارد تومان به خانواده کشتی بعنوان پاداش یا حق الزحمه بدهند.

رضایی ادامه داد: فدراسیون کشتی ایران نیز که حدود پانزده درصد  بودجه خود را از دولت دریافت میکند هیچگاه توان پرداخت چنین هزینه هایی را آن هم بطور مستقیم ندارد. پس لازم است زمینه هایی را فراهم نمود تا بنگاههای اقتصادی با انگیزه و علاقه بمیدان بیایند و در کشتی هزینه کنند.

رضایی تاکید کرد: طرح اینگونه مسائل ناشی از عدم آشنایی با انگیزه های سرمایه گذاری بنگاه های اقتصادی در ورزش است.این موضوع طبیعی است که اگر برای برگزاری لیگ جهانی پنج درصد  به نسبت هزینه های کل سرمایه گزاری نکنیم، نمیتوانیم دویست در صد یعنی بیست برابر آنچه هزینه کرده ایم را به خانواده کشتی برسانیم. در واقع جدای از جایگاه مدیریتی فدراسیون کشتی ایران بعنوان متولی برگزاری مسابقات، فدراسیون با پرداخت بخشی از هزینه های برگزاری  مسابقات لیگ های داخلی  و جهانی،فرصت دریافت مبالغی توسط  کشتی گیران و مربیان و کادرهای مدیریتی را ، از بنگاههای اقتصادی علاقمند به کشتی، در حدود بیش از ده  میلیارد تومان ، در سال ٢٠١٥ ، فراهم نموده است.

رضایی افزود: اگر فدراسیون کشتی می‌خواست آن سهم اندک از منابع خود را  که در برگزاری مسابقات مذکور  هزینه میکند، میان چند کشتی گیر و مربی در سطح تیم ملی تقسیم کند، نه تنها بخش بزرگی از خانواده کشتی ایران بدون عایدی  باقی میماند، بلکه همین چند کشتی گیر نیز،  یک دهم چیزی که الان دریافت کرده اند را نمی گرفتند، پس الگوی لیگ جهانی با همه نواقصی که از نظر فدراسیون کشتی ایران هنوز داراست، و برای تکامل کمی و کیفی خود، نیاز به تکرار و زمان دارد و به لطف خدا توانسته است حرکت جدیدی در اقتصاد کشتی کشور  ایجاد کند.

وی در پایان گفت: ما مطمئن هستیم این حرکت در میان تیم ها و کشورهای شرکت کننده خارجی در لیگ جهانی نیز، البته به نسبت پایین تری از کشتی ایران ، آغاز شده است و رو به توسعه خواهد بود.