حبیب الله بلور در نخستین دوره رقابتهای قهرمانی کشور در نیمه دوم مهرماه سال 1318 هـ ش در وزن سوم در هر دو رشته آزاد و فرنگی به مقام قهرمانی دست یافت و این قهرمانی ها بار دیگر در سالهای 1319 ، 1322 و 1323 توسط این کشتی گیر قدرتمند تکرار شد.

استاد بلور که بعنوان کشتی گیر نتوانست تجربه حضور در رقابتهای معتبر بین المللی را بدست آورد با لباس مربیگری بمدت 5 سال حضور در رقابتهای متعدد بین المللی را تجربه کرد.

کا ر سرمربیگری حبیب الله بلور از رقابتهای المپیک 1956 ملبورن آغاز شد که تیم ایران در این رقابتها صاحب دو مدال طلای غلامرضا تختی و امامعلی حبیبی و دو مدال نقره محمدمهدی یعقوبی و محمدعلی خجسته پور شد و یکی از بهترین نتایج تاریخ  تیم های کشتی ما از نظر مدالی در رقابت های المپیک بدست آمد.

کشتی گیران ایرانی در رقابتهای جهانی 1957 استانبول ، 1958 صوفیه و 1959 تهران با هدایت بلور به نبرد حریفان خارجی خود رفتند و بهترین مقام کسب شده در این سالها سومی رقابتهای جهانی 1957 استانبول بود.

در رقابتهای المپیک 1960 رم تیم ایران با هدایت بلور پنجم شد اما نقطه درخشان این استاد بزرگ کشتی ایران و نقطه پایانی کار وی در لباس سرمربیگری رقابتهای جهانی 1961 یوکوهاما بود که تیم ایران با پنج مدال طلای محمدابراهیم سیف پور ، محمدعلی صنعتکاران ، امامعلی حبیبی ، منصور مهدی زاده و غلامرضا تختی و مدال نقره سلطانی نژاد و مدال برنز حمید توکل با پشت سر گذاشتن شوروی و ترکیه اولین قهرمانی در رقابتهای بین المللی و یکی از دو قهرمانی تیم ایران در تاریخ کشتی کشور در خارج از کشور رقم خورد.

بلور سپس در آستانه رقابتهای جهانی 1962 تولیدو آمریکا که تیم ایران در این رقابتها سوم شد مدت کوتاهی رئیس فدراسیون کشتی شد که این ریاست عمر زیادی نداشت.

آنچه نام حبیب الله بلور را در تاریخ کشتی ایران ماندگار کرد پرورش شاگردان زیادی همچون حسین ملاقاسمی ، مصطفی تاجیک ، محمدعلی فردین ، نبی سروری ، غلامرضا تختی ، جهان بخت توفیق ، شعبان بابااولادی ، محمد علی خجسته پور ، محمد مهدی یعقوبی ، امام علی حبیبی ، محمدابراهیم سیف پور ، عباس زندی ، محمدعلی صنعتکاران ، منصور مهدی زاده و دهها پهلوان نامدار دیگر بوده ، روحش شاد و یادش گرامی باد./