غلامحسین گرایلی یکی از زحمتکشان کشتی کشور است که بیش از 50 سال از عمر خود را در راه خدمت به کشتی گذاشته است.

به گزارش روابط عمومی فدراسیون کشتی، گفت و گویی کوتاه با این چهره نام آشنا کشتی در میان قهرمانان و پیشکسوتان کشتی را داشته ایم که در ادامه می خوانید.

اسم کاملتان چیست و چند سال سن دارید؟
غلامحسین گرایلی هستم و حدود 75 سال سن دارم

اهل کجا هستید و از چه زمانی در خدمت کشتی و کشتی گیران بوده اید؟
زاده حسنی آباد شهرستان اسفراین در خراسان شمالی هستم اما حدود 65 سال پیش برای کار به تهران آمدم و از سال 45 در تربیت بدنی کار می کردم و پس از گذران خدمت سربازی نیز در تربیت بدنی و در باشگاه تاج مشغول به کار شدم و پس از انقلاب نیز با توجه به سوابقی که داشتم در استخدام سازمان تربیت بدنی در آمدم.

از چه زمانی تشک کشتی می انداختید؟
تشک های برزنتی را به یاد دارم اما اوایل انقلاب در سالن شهدای هفتم تیر مشغول به کار شدم و با همکاری دیگران تشک کشتی را در سالن پهن می کردم و کارهای سالن را نیز انجام می دادم.

کار پهن کردن تشک فنی است ؟
تقریبا فنی است ولی کار زیاد سختی نیست اما این کار دیگر برای من یک حرفه شده است.

از چه زمانی با کشتی و کشتی گیران آشنا شدی؟
از زمانی که آقای تختی کشتی می گرفت من به سالن شهدای هفتم تیر می رفتم و مسابقات کشتی را می دیدم و بعد از آن هم که تیم های ملی در این سالن تمرین می کردند و یا مسابقات بزرگی در آن برگزار می شد من در سالن حضور داشتم.
از تختی چه خاطراتی دارید: به نظر من آدم افتادی ای بود، اهل منم نبود، مردم دار بود و کسی ازش چیزی می خواست نه نمی گفت.

چه نسلی از قهرمانان کشتی را در زمانی که شما در سالن تمرینات حضور داشتید، به یاد دارید؟
من به کشتی و والیبال علاقه دارم اما در کشتی  از زمان آقایان عبداله موحد و منصور برزگر را به یاد دارم و شاید آن ها نیز من را به یاد داشته باشند اما از آن زمان تا سال 1385 همگی را به یاد دارم و اکثر این قهرمانان نیز مرا می شناسند.

چند تن از قهرمانانی که با آن ها صمیمی تر بودید را نام ببرید؟
علیرضا رضایی، اکبر فلاح، علیرضا دبیر و خیلی دیگر از کشتی گیران هستند که به من لطف دارند. ضمن اینکه دیگر عزیزان جامعه کشتی از جمله داوران، مربیان و مسئولین را نیز به خوبی می شناسند و از همه بیشتر از محمدرضا طالقانی به دلیل کمک هایی که به من کرده است ممنونم.

از زمان تمرینات و مسابقات چه خاطراتی دارید؟
پیش آمده وقتی در خیابان راه می روم یک قهرمان یا پیشکسوت کشتی به من سلام کرده و می گوید یادت می آید که به ما چای گل گاو زبان می دادی و همین برای من یک خاطره را زنده می کند؛ اینکه چای آلبالو، چای گل گاو زبان و خاکشیر به کشتی گیران می دادم. نزدیک به چهل سال در سالن شهدای هفتم تیر کار کردم و تک تک مکان های آن برای من خاطره است، خاطره قهرمانان بزرگ کشتی و کشتی گیرانی که عمری را در آن به تمرین پرداختند.

بعد از 75 سال عمر که از خدا گرفتید الان چه آرزویی دارید؟
افتخار می کنم که در کشتی کار کردم و الان هم در تولیدی تشک کریمی مشغول به کار هستم و از این که کار می کنم خوشحالم چراکه کار جوهر بدن است. آرزویی ندارم و زیاد هم به مادیات اهمیت نمی دهم.